-
1 kemer burun
пэтхыщ -
2 kemer
п1.1) по́яс2) а́рка, свод; пролёт (моста)kemer ayağı — бык, опо́ра (моста)
sıra kemerler — свод, арка́да
2.горба́тый, вы́гнутыйkemer burun — нос с горби́нкой
◊
kemer altı — кры́тый ры́нок◊
kemer köprü — виаду́к◊
su kemeri — акведу́к -
3 kemer
а́рка (ж) по́яс (м) реме́нь (м) свод (м)* * *1.1) по́ясemniyet kemeri — авто привязно́й реме́нь
2) а́рка, свод3) анат. впа́дина2.ayak kemeri — свод стопы́
вы́пуклыйkemer burun — нос с горби́нкой
kemer bağlama — обря́д опоя́сывания неве́сты золоты́м / сере́бряным по́ясом
kemeri dolu — толстосу́м
kemerini sıkmak — поту́же затяну́ть по́яс
-
4 kemer
1. belt. 2. waist (of a garment). 3. money belt. 4. arch. arch. 5. aqueduct. 6. anat. arch. 7. Roman, somewhat aquiline (nose). - altı cloister, covered passage with archways on one side. - bağlama ceremony of fastening a silver or gold belt round the waist of one´s new daughter-in-law. - burun Roman nose. -ini/-leri sıkmak to tighten one´s belt, practice thrift.
См. также в других словарях:
kemer — is., Far. kemer 1) Bele dolayarak toka ile tutturulan, kumaş, deri veya metalden yapılan bel bağı Nihat elinde tuttuğu kemeri denize fırlatıp attı. P. Safa 2) Etek, pantolon vb. giysilerin bele gelen bölümü 3) Emniyet kemeri 4) sf. Tümsekli Kemer … Çağatay Osmanlı Sözlük
kemerli — sf. 1) Üzerinde kemeri olan veya kemer takılmış olan Kemerli bir giysi. 2) Kemer biçiminde olan Orhan ın kemerli kapıdan içeriye koşa koşa girdiğini görmedi. T. Buğra 3) mec. Kavisli olan Kemerli burun … Çağatay Osmanlı Sözlük
